وبلاگ

قبرستان گوگل: کسب‌وکارهایی که گوگل آن‌ها را متوقف کرد

۰۳ اسفند ۱۳۹۹

محصولات و خدمات گوگل، زندگی علاقه‌مندان به فناوری را تحت تاثیر خود قرار داده‌اند. همه ما درباره این موتور جستجو، Gmail، Google Maps، Chrome، YouTube و اندروید اطلاعات کافی داریم. اخیرا، اسامی تازه‌ای نظیر گوشی‌های هوشمند Pixel و دستگاه‌های هوشمند خانگی مجهز به دستیار گوگل نیز به این فهرست اضافه شده‌اند. اما این همه‌ی ماجرا نیست: بسیاری برندهای دیگر نیز توسط این غول فناوری پدید آمدند که امروز در قبرستان گوگل آرمیده‌اند!

با این حال، گوگل نیز همچون سایر سازمان‌ها در کنار فعالیت‌های موفقیت‌آمیز خود دارای مجموعه‌ای از محصولات ناموفق است. در این مطلب، شما را با برخی طرح‌ها و اپلیکیشن‌های گوگل آشنا خواهیم کرد که در گذر زمان و پس از تلاش‌های بسیار نابود شده و از صفحه روزگار محو شده‌اند.

Table Of Contents

فهرست برترین محصولات ناموفق گوگل!
Google Listen (2009-2012)
Sparrow (2011-2012)
دلایل عدم موفقیت این محصولات چیست؟
سخن آخر

فهرست برترین محصولات ناموفق گوگل!

برترین محصولات و طرح‌های ناموفق گوگل عبارتند از:

Google Nexus (2016-2010)

مجموعه گوشی‌های هوشمند Nexus از غم‌انگیزترین تلفات گوگل به حساب می‌آیند. این گوشی‌ها برای نخستین بار در سال ۲۰۱۰ به بازار عرضه شده و با طراحی و قیمتی مقرون به صرفه در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفتند. با این حال، در سال ۲۰۱۶ میلادی شرکت گوگل به طور غیر رسمی تولید گوشی‌های Nexus را متوقف کرد.

پروژه ARA (2016-2014)

پروژه کوتاه مدت ARA از بهترین مفاهیم طرد شده توسط گوگل به حساب می‌آید. ایده اصلی این بود که گوشی هوشمندی به بازار عرضه شود که از نظر اجزاء اصلی نظیر نمایش‌گر، باتری و دوربین به قطعات ماژولار تقسیم شده باشد. به این ترتیب، کاربران به جای صرف صدها دلار برای به‌روزرسانی کل گوشی به سادگی می‌توانستند قطعه مورد نظر خود را ارتقا دهند.

Google Reader (2013-2005)

فیدخوان تحت وب Google Reader به صورت آنلاین و آفلاین از توانایی خواندن فید برخوردار بود. این محصول در سال ۲۰۰۵ میلادی به عنوان ابزاری رایگان برای جمع‌آوری ساده‌تر فیدهای RSS از سایت‌های مختلف راه‌اندازی شد. عدم استقبال از این محصول به تعطیلی این طرح انجامید.

Google Talk (2005-2017)

جی‌تاک یا گوگل تاک نخستین و شاید بهترین اپلیکیشن پیام‌رسان گوگل بود که پیش از Hangouts، Allo و Duo در اختیار کاربران قرار گرفت. این سرویس رایگان در Gmail ادغام شده بود و ارسال و دریافت پیام‌های فوری را در این بستر از طریق هر دستگاهی امکان‌پذیر می‌کرد. اپلیکیشن‌های Google Talk برای گوشی‌های اندروید، ویندوز و Blackberry طراحی شده بودند. با استفاده از این اپلیکیشن و از طریق اکانت پولی Google Voice، برقراری تماس ویدیویی نیز ممکن بود. با این حال، برنامه‌های Hangouts و G Suite به تدریج جایگزین آن شدند.

Chromecast Audio (2015-2019)

کروم کست (Chromecast) یک دانگل HDMI بود که توسط شرکت گوگل تولید شده بود. این ابزار از طریق یک جک ۳.۵ کیلی‌متری یا سوکت mini-TOSLINK به بلندگوهای غیر هوشمند متصل شده و دستیابی به آرشیوی از موسیقی‌های دیجیتال را برای کاربران امکان‌پذیر می‌کرد. روند تولید این دانگل در ژانویه سال ۲۰۱۹ میلادی متوقف شد.

Google Inbox (2014-2019)

گوگل اینباکس یکی از زیرشاخه‌های Gmail بود که به صورت آزمایشی راه‌اندازی شد. ویژگی‌های نوآورانه نظیر پاسخ هوشمند، تنظیمات خواب و بسیاری موارد دیگر، اپلیکیشن edge مبتنی بر هوش مصنوعی اینباکس را به یکی از بهترین برنامه‌های Gmail تبدیل کرد. این روند تا سال ۲۰۱۹ میلادی ادامه یافت.

Google Play Editions (2013-2015)

شرکت‌‌های سامسونگ، HTC و سایر تولیدکنندگان تجهیزات اصلی اندروید به عنوان پیشتازان ساخت Android One به تولید گوشی‌های Google Play Edition پرداختند. این مجموعه، گوشی‌های محبوبی نظیر Samsung Galaxy S4، Moto G و HTC One را شامل می‌شد.

iGoogle (2005-2013)

آی‌گوگل (iGoogle) صفحه تعاملی، اصلی و شخصی مرورگر گوگل بود که ابزارهای مبتنی بر وب را در خود داشت. در این صفحه، حذف، اضافه و جابه‌جایی ابزارک‌های ساده متناسب با نیازهای کاربر امکان‌پذیر بود. به تدریج با کامل شدن قابلیت‌های وب‌سایت‌ها و اپلیکیشن‌ها نیاز به iGoogle کم‌رنگ شد.

Project Tango (2014-2018)

از دیگر پروژه‌های اصلی گوگل می‌توان به Tango اشاره کرد. گوگل، برای دستیابی به اهداف جاه‌طلبانه خود در زمینه واقعیت افزوده Tango API را ایجاد کرد. پیش از کنار گذاشته شدن این پروژه به نفع نرم افزار ARCore، گوشی‌های Lenovo Phab 2 Pro و Asus Zenfone AR با بهره‌گیری از Tango به بازار عرضه شدند.

QuickOffice (2014-2004)

این نرم افزار پیش از آن که توسط گوگل خریداری شود برای دستگاه‌های Symbian و Palm طراحی شده بود. اپلیکیشن ویرایش سند Quickoffice برای سیستم عامل اندروید طراحی شده و با Google Docs و سرویس‌های Dropbox، Evernote و SugarSync همگام و سازگار بود. این نرم افزار را می‌توان جایگزینی عالی برای Microsoft Office در پلت‌فرم‌های تلفن همراه تلقی کرد.

Bump (2014-2009)

اگر در فاصله دوره‌های آیفون ۴ تا آیفون ۶ از گوشی‌های هوشمند Apple استفاده کرده باشید، احتمالا Bump را به خاطر دارید. این اپلیکیشن کوچک و هوشمند مخصوص به اشتراک‌گذاری فایل‌ها و تصاویر با سایر کاربران بود و با ثبت صدها میلیون دانلود در فهرست ۱۰ اپلیکیشن رایگان برتر سال ۲۰۱۱ رتبه هشتم را به خود اختصاص داد. این نسخه برای سیستم عامل اندروید هم منتشر شد. با این حال، پس از خرید شرکت Bump Technologies توسط گوگل، در مدت زمانی معادل ۴ ماه عملکرد کلیه نسخه‌های اپلیکیشن متوقف شد.

Google URL Shortener (2018-2009)

این سرویس که از آن با عنوان goo.gl نیز یاد می‌شد به عنوان ابزاری ساده برای کوتاه کردن آدرس‌های وب در نظر گرفته شد. علاوه بر کوتاه کردن لینک‌ها، این سرویس می‌توانست وبگردها را مستقیما به اپلیکیشن‌های خاص اندروید و iOS بفرستد. بنا به اظهارات گوگل، تغییر در نحوه دسترسی افراد به صفحات وب و محتوا از اصلی‌ترین دلایل خاتمه این سرویس به حساب می‌آید.

Google Desktop (2011-2004)

این نرم افزار یک برنامه کاوش‌گر دسکتاپ بود که به وسیله شرکت گوگل برای Linux، MacOS و Windows ساخته شده بود. این برنامه با جاگذاری ابزارهای جستجو بر روی دسکتاپ و قابلیت اسکن فایل‌های محلی، دسترسی سریع به اپلیکیشن‌ها و تصاویر ذخیره شده بر روی کامپیوتر شخصی را ساده‌تر کرده و سایر گجت‌های گوگل را پشتیبانی می‌کرد.

Google Fast Flip (2009-2011)

در اصل، Google Fast Flip یک وب‌سایت جمع‌آوری اخبار آنلاین بود که خبرها را از مجلات و روزنامه‌ها گردآوری کرده و امکان جستجوی بصری داستان‌ها را به روشی مشابه میکروفیش فراهم می‌کرد.

Google Labs (2006-2011)

این وب‌سایت، بستری مناسب برای تست فعالیت‌ها و پروژه‌های آزمایشی گوگل بود. بسیاری از طرح‌های لغو شده این فهرست از طریق همین آزمایشگاه رد شدند. این پلت‌فرم برای ۵ سال به فعالیت خود ادامه داد. در این مدت، بسیاری از کاربران ماجراجو به ارزیابی آزمایش‌های گوگل پرداختند و بازخوردهای خود را به طور مستقیم به مهندسان و محققان این شرکت ارائه دادند.

Google SMS Search (2013-2004)

سرویس جستجوی پیام‌های کوتاه از جمله راه‌کارهای گوگل بود که به کاربران تلفن همراه کمک می‌کرد بدون اتصال به اینترنت و از طریق ارسال درخواست به یک شماره از پیش تعیین شده به داده‌های متنی گوناگون نظیر اخبار هواشناسی، گزارش‌های ورزشی، تبدیل ارز و موارد مشابه دیگر دسترسی داشته باشند.

Google Gears (2011-2007)

این نرم افزار متن باز به اپلیکیشن‌های مبتنی بر وب کمک می‌کرد تا به صورت آفلاین اجرا شوند. با این حال، کلیه ویژگی‌های آن در HTML5 ایجاد شده و به روش هارد-کدینگ در مرورگرهای وب توسعه می‌یافت. به این ترتیب، با راه‌اندازی پلت‌فرم جدید فلسفه وجودی این نرم افزار زیر سوال رفت.

Google Now (2016-2012)

این دستیار شخصی هوشمند برای پاسخ دادن به پرسش‌ها از رابط کاربری طبیعی بهره می‌جست و درخواست‌ها را به یک ارائه دهنده سرویس وب ارجاع می‌داد. این ویژگی در ابتدا تنها در سیستم عامل اندروید قابل استفاده بود. با این حال، از سال ۲۰۱۳ میلادی بهره‌گیری از آن در سیستم عامل iOS نیز امکان‌پذیر شد.

Nexus Player (2014-2018)

این ابزار یک دستگاه پخش رسانه دیجیتالی بود که با همکاری Google، Intel و Asus توسعه یافت. این دستگاه، دومین پخش کننده دیجیتال متعلق به خانواده Google Nexus بود که پس از شکست Nexus Q و به عنوان جایگزینی برای Google Chromecast پا به عرصه وجود گذاشت. در اصل، این دستگاه پخش رسانه‌های دیجیتالی برای استفاده در پلت‌فرم تلویزیون اندروید و تولید انبوه آن به‌کار گرفته شد. با این حال، پس از مدتی، این پروژه متوقف شد و Chromecast و سایر پخش کننده‌های مشابه در مرکز توجه قرار گرفتند.

Google Moderator (2008-2015)

سایت Google Moderator با بهره‌گیری از قابلیت جمع‌سپاری، سوالات، پیشنهادات و ایده‌های ارسالی کاربران را رتبه‌بندی می‌کرد. این سرویس، مدیریت رای‌ها و بازخوردهای دریافت شده از طیف گسترده مخاطبان را امکان‌پذیر می‌کرد. با این حال، استفاده اندک از این سایت موجب شد که گوگل آن را آفلاین کند.

Panoramio (2005-2016)

این سرویس به اشتراک‌گذاری عکس در سال ۲۰۰۷ میلادی توسط گوگل خریداری شد. تصاویر پذیرفته در این پایگاه به همراه برچسب موقعیت جغرافیایی در نرم افزار Google Earth به نمایش درآمده و مشاهده تصاویر نقاط مختلف جهان با فضایی ملموس‌تر را برای کاربران امکان‌پذیر می‌کرد. با وجود حجم بالای تصاویر بارگذاری شده تا سال ۲۰۱۶، شرکت گوگل تصمیم گرفت این سرویس را به نفع برنامه‌های Google Maps وLocal Guides از گردونه خارج کند.

Urchin (2005-2012)

این برنامه، یک سرویس بسیار مفید تجزیه و تحلیل وب و پیش درآمد Google Analytics بود.

Helpouts (2013-2015)

این یک سرویس همکاری و راهنمایی آنلاین بود که به کاربران اجازه می‌داد تا کلیه مطالب مربوط به پشتیبانی و آموزش‌های آنلاین را از طریق ویدیوهای زنده با سایرین به اشتراک بگذارند. با کمک Helpouts کاربران عادی یا شرکت‌ها تخصص و کمک‌های خود را به دیگر کاربران ارائه می‌کردند. تنها ساکنان ایالات متحده آمریکا، کانادا، ایرلند، انگلستان، استرالیا و نیوزیلند می‌توانستند در این طرح شرکت کرده و ملزم بودند ویدیوهای خود را به زبان انگلیسی ایجاد و ارائه کنند.

Orkut (2004-2014)

اپلیکیشن Orkut یکی از وب‌گاه‌های مبتنی بر شبکه‌های اجتماعی و در عین حال، ناموفق است که توسط گوگل پشتیبانی می‌شد. این اپلیکیشن برای مدت کوتاهی نظر بسیاری از کاربران برزیل و هند را به خود جلب کرد. با این حال، درست مانند بسیاری از برنامه‌ها و طرح‌های گوگل متوقف شد.

پیرامون ارکات در اپیزدو پایان کسب‌وکارها کمی گفتگو داشته‌ایم

GOOG-411 (2007-2010)

این سرویس دایرکتوری تلفن با بهره‌گیری از فناوری تشخیص صدا برقراری تماس صاحبان مشاغل مرتبط با یکدیگر را در کانادا و ایالات متحده آمریکا امکان‌پذیر می‌کرد.

Google Allo (2016-2019)

اپلیکیشن پیام‌رسان فوری Google Allo برای هر دو سیستم عامل تلفن همراه اندروید و iOS طراحی شده و نسخه وب آن نیز از طریق Chrome، Mozilla Firefox و Opera در دسترس بود. این اپلیکیشن از شماره تلفن‌ها به عنوان شناسه استفاده می‌کرد و به کاربران امکان می‌داد پیام‌های متنی ، فایل‌ها ، پیام‌های صوتی و تصاویر را رد و بدل کنند. این اپلیکیشن با برخورداری از یک دستیار مجازی، ارائه پیشنهادهای خودکار برای پاسخ‌گویی را امکان‌پذیر کرده و دارای یک حالت رمزگذاری اختیاری بود. به علاوه، با کمک Google Allo کاربران قبل از ارسال تصاویر می‌توانستند ابعاد آن‌ها را تغییر داده و استیکر و تصاویر کارتونی را به پیام‌های خود اضافه کنند.

Picasa (2002-2016)

این ابزار رایگان برای سازمان‌دهی تصاویر و ویرایش آن‌‌ها در Linux، MacOS و Windows طراحی شده بود. در سال ۲۰۰۴ میلادی، گوگل آن را خریداری کرد. با این حال، درسال ۲۰۰۱۶ استفاده و ارائه این برنامه دسکتاپ متوقف شد و شرکت گوگل بر روی Google Photos تمرکز کرد.

Google Latitude (2009-2013)

سرویس Google Latitude امکان معرفی موقعیت مکانی در Google Maps را برای دارندگان گوشی‌های هوشمند امکان‌پذیر می‌کرد. با این حال، در پی تصمیم برای طراحی مجدد نقشه‌ها، گوگل این برنامه را متوقف کرد و ویژگی‌های اعلام حضور و نمایش موقعیت جغرافیایی را در Google Plus ادغام کرد.

Google Code (2006-2016)

سرویس میزبانی پروژه Google Code برای همه پروژه‌های متن باز مورد تایید OSI در دسترس و رایگان بود. این سرویس کنترل و مدیریت تغییرات با کمک نرم افزارهای Subversion، Mercurial و Git، سازمان‌دهی و نگه‌داری نسخه‌های جاری کدهای منبع، صفحات وب و مستندات را امکان‌پذیر می‌کرد. در سال ۲۰۱۵ میلادی، به غیر از برخی پروژه‌های خاص متعلق به گوگل از قبیل Android و Chrome، سایر پروژه‌های این سایت به حالت read-only درآمدند.

Google Body (2010-2011)

اپلیکیشن تحت وب Google Body برای نمایش مدل‌های سه بعدی چند لایه بدن انسان طراحی شده و از بافت‌های ماهیچه‌ای تا رگ‌های خونی را با قابلیت جدا شدن یا شفاف شدن معرفی می‌کرد. انجام این کار، مطالعه بهتر قسمت‌های مختلف بدن انسان را ممکن می‌ساخت. اغلب بخش‌های بدن دارای برچسب و قابل جستجو بودند.

Google Spaces (2016-2017)

اپلیکیشن Google Spaces از دیگر پیام‌رسان‌های گوگل بود که به سرعت افول کرد. این برنامه به اشتراک‌گذاری لینک‌ها، تصاویر و ویدیوها و ایجاد گروه‌های چت خصوصی را برای کاربران امکان‌پذیر می‌کرد.

Dodgeball (2005-2007)

نرم افزار Dodgeball را می‌توان پدربزرگ Google Latitude به حساب آورد! این برنامه مبتنی بر متن، زمان حضور دوستان در مکان‌های جالب و دیدنی دور و نزدیک را در اختیار کاربران قرار می‌داد. عدم پشتیبانی مناسب گوگل از این برنامه، موجب شد که خالقان آن با Foursquare به همکاری بپردازند.

اپلیکیشن‌های Google Chrome (2010-2017)

متاسفانه، تلاش گوگل برای ایجاد یک مدینه فاضله مشتمل بر اپلیکیشن‌های وب مبتنی بر Chrome بی‌نتیجه ماند. این شرکت اعتراف کرد که تا یک سال پیش از توقف بسته اپلیکیشن‌های گوگل، تنها یک درصد از کاربران Windows، Mac و Linux از آن بهره می‌جستند.

Google Video (2005-2012)

پلت‌فرم رایگان Google Video، بستر مناسبی برای بارگذاری کلیپ‌های ویدیویی را دراختیار کاربران قرار می‌داد. به این ترتیب، نمایش ویدیوها برای جهانیان امکان‌پذیر می‌شد. پس از گذشت مدتی، این پلت‌فرم در مقابل YouTube قرار گرفت. این، رقابتی غیرممکن بود. بنابراین، شرکت گوگل YouTube را خریداری کرد و امکانات یاد شده را از این طریق توسعه داد.

Google Listen (2009-2012)

اپلیکیشن Google Listen یک برنامه اندرویدی بود که جستجو، به اشتراک‌گذاری، دانلود و پخش پادکست‌ها و فایل‌های صوتی وب را برای کاربران امکان‌پذیر می‌کرد.

Google Catalogs (2011-2015)

اپلیکیشن خرید Google Catalogs برای استفاده بر روی تبلت طراحی شده بود. این اپلیکیشن با ارائه کاتالوگ‌های مجازی به کاربران، روند انتخاب و خرید از فروشگاه‌هایی نظیر Nordstrom را امکان‌پذیر می‌کرد.

Google Schemer (2011-2014)

سرویس Google Schemer یکی دیگر از قربانیان جاه‌طلبی‌های تحقق نیافته Google Plus به حساب می‌آید. این سرویس، به اشتراک گذاری، کشف و یادآوری وظایف را برای کاربران امکان‌پذیر می‌کرد.

Google Answers (2002-2006)

سرویس توزیع آنلاین منابع دانش و اطلاعات Google Answers در ازاء پرداخت هزینه ثابت ۳ دلار آمریکا در ماه، امکان ارسال پرسش از طریق ایمیل را در اختیار کاربران قرار می‌داد. به این ترتیب، کارکنان گوگل موظف بودند ظرف ۲۴ ساعت به سوالات کاربران پاسخ گویند. دشوار بودن فرآیند، حجم بالای تقاضا، رقابت فشرده با Yahoo و بسیاری مشکلات دیگر از عوامل موثر در توقف این طرح به حساب می‌آیند.

Google Ride Finder (2007-2009)

جالب است بدانید، قبل از حضور Uber، شرکت گوگل خدمات جستجوی تاکسی و شاتل را در ۱۴ شهر از ایالت‌های آمریکا ارائه داده بود. این سرویس برای خدمات خود از رابط Google Maps بهره می‌جست.

Google Health (2008-2012)

سرویس متمرکز سوابق سلامت Google Health، بارگذاری اطلاعات پزشکی شخصی را برای کاربران آمریکایی خود امکان‌پذیر می‌کرد. این امر، با نگرانی‌های مختلفی در زمینه رعایت حریم خصوصی افراد همراه بود.

Google Sidewiki (2009-2011)

افزونه Google Sidewiki از جمله ابزارهای مبتنی بر وب بود که به کاربران اجازه می‌داد از طریق ورود به اکانت گوگل، نظرات خود را در رابطه با یک وب‌سایت مشخص ارائه یا ویرایش کنند. برخلاف نام این افزونه، آن را نمی‌توان یک ابزار مشارکتی wiki به حساب آورد.

Nexus Q (2012-2013)

دستگاه پخش رسانه Nexus Q، توسط شرکت گوگل طراحی شده و از قابلیت ارائه و پخش سرویس‌های Google Play و Youtube برخوردار بود. با این حال، قیمت بالا و ویژگی‌های نسبتا محدود این دستگاه باعث شد که نسخه تجاری آن بی‌سر و صدا کنار گذاشته شود.

Google Wave (2010-2012)

ابزار ارتباطی و همکاری شخصی Google Wave نوعی پروتکل و برنامه مبتنی بر وب بود که مشارکت موجی کاربران را با یکدیگر امکان‌پذیر می‌کرد. ایده اصلی این بود که دسترسی به یکی از موج‌ها امکان مشاهده سایر کاربران را در زمان واقعی محقق می‌کرد. این درست مانند چت از طریق یک اپلیکیشن پیام‌رسان فوری عمل می‌کرد. درست اندکی پس از راه‌اندازی این ابزار، گوگل آن را به شرکت نرم افزاری Apache واگذار کرد. به این ترتیب، این سرویس به Apache Wave تغییر نام داده و در سال ۲۰۱۸ متوقف شد.

Google Offers (2011-2014)

این سرویس ارائه تخفیف و کوپن در ابتدا مشابه Groupon عمل کرده و کالاهای منتخب روز با بهترین قیمت‌ها را به کاربران معرفی می‌کرد. با این حال، این وب‌سایت بعدها تمرکز خود را تغییر داد. این برنامه با اپلیکیشن‌های Google Maps و Google Wallet ادغام شد و ارائه تخفیف و پیشنهاد از طریق تلفن همراه را نیز امکان‌پذیر کرد. با این حال، این سرویس در سال ۲۰۱۴ متوقف شد.

Google Dictionary (2010-2011)

سرویس آنلاین Google Dictionary برای ارائه معانی کلمات و عبارات طراحی شد. با این حال، امکان جستجوی واژگان و عبارات در موتور جستجو و دسترسی به انواع واژه‌نامه‌های آنلاین و همین طور وجود اپلیکیشن‌های کارآمدی نظیر Google Translate فلسفه وجودی چنین سرویسی را زیر سوال برده و آن را ناچار به توقف کرد.

Google Goggles (2010-2018)

عملکرد نرم افزار کاربردی Google Goggles بر اساس جستجو و تشخیص تصویر توسط گوشی‌های هوشمند شکل گرفته بود. عدم استقبال از این برنامه، آن را به شکست محکوم کرد.

Google Hands Free (2016-2017)

این سرویس، پرداخت از طریق تلفن همراه با استفاده از بلوتوث را امکان‌پذیر می‌کرد. با این حال، مشکل عمده‌ای که وجود داشت این بود که برای تایید پرداخت لازم بود کاربر با صدای بلند اعلام کند «من با Google پرداخت می‌کنم!» پرداخت صوتی از نظر تئوری ایده خوبی است. با وجود این، بهتر است ارائه سرویس‌های بعدی با خوش‌سلیقگی بیش‌تری انجام شده و عبارات کم‌تری برای فعال‌سازی در نظر گرفته شوند!

Google Plus (2011-2019)

سرویس شبکه اجتماعی Google Plus، به منظور ادغام خدمات اجتماعی مختلف گوگل ایجاد شد. این سرویس، امکانات گوناگونی را در اختیار کاربران خود قرار می‌داد. با این حال، به هیچ عنوان مورد استقبال قرار نگرفت. در ضمن، کشف حفره‌های امنیتی قابل توجه، این پلت‌فرم را محکوم به نابودی کرد.

Google Lively (2008-2008)

محیط مجازی مبتنی بر وب Google Lively تنها توسط مرورگر وب Internet Explorer یا Mozilla Firefox پشتیبانی شده و با استفاده از Windows XP یا Windows Vista قابل دستیابی بود. این برنامه به گونه‌ای طراحی شده بود که با وب ادغام شود و روش جدیدی را برای دسترسی به اطلاعات فراهم کند. انجام این کار از طریق ایجاد آواتار توسط کاربران، گفتگو در اتاق‌های مجازی و ارائه محتوا در قالب دو بعدی امکان‌پذیر بود. این پروژه تنها ۵ ماه دوام داشت.

Knol (2008-2012)

نام پروژه Knol از واژه انگلیسی knowledge اقتباس شده است. اساس این پروژه دانش محور بر ایجاد مقالات مبتنی بود. به این ترتیب که نویسندگان مقالات خود را با اسامی واقعی خود امضا و منتشر می‌کردند. بدیهی است که نویسنده موظف بود مسئولیت مقالات خود را عهده‌دار شود. با این حال، سایر کاربران و نویسندگان نیز با کسب اجازه از نویسنده اصلی می‌توانستند در ویرایش و تکمیل مطالب سهیم باشند. در نوامبر ۲۰۱۱، شرکت گوگل اعلام کرد این پروژه به پایان رسیده و اطلاعات آن تا اکتبر ۲۰۱۲ حفظ شد. در نهایت، این پروژه متوقف شده و کلیه مطالب آن حذف شد.

Google Buzz (2010-2011)

سرویس Google Buzz را می‌توان اصلی‌ترین تلاش گوگل برای ورود به شبکه‌های اجتماعی به حساب آورد. این شبکه اجتماعی و ابزار انتقال پیام، پیش از Google Plus طراحی شد و با عملکردی مشابه Twitter، به‌روزرسانی وضعیت، ارسال تصویر، ویدیو و لینک را برای کاربران امکان‌پذیر می‌کرد. با گذشت یک سال پس از راه‌اندازی، این سرویس به دلیل استفاده بی‌اجازه از اطلاعات Gmail کاربران با مشکلاتی در زمینه رعایت حریم خصوصی مواجه شده و متحمل پرداخت هزینه سنگین ۸.۵ میلیون دلاری برای دادخواهی شد.

Science Journal (2016-2020)

این اپلیکیشن تلفن همراه به کاربران کمک می‌کرد با استفاده از حسگرهای گوشی همراه خود به انجام آزمایش‌های علمی بپردازند.

Trusted Contacts (2016-2020)

اپلیکیشن Trusted Contacts به اشتراک گذاری موقعیت مکانی را برای کاربران امکان‌پذیر کرده و به کاربران خاص اجازه می‌داد تا این موقعیت‌ها را مشاهده کنند.

Password Checkup extension (2019-2020)

اگر نام کاربری یا رمز عبور کاربر از شرایطی برخوردار بود که گوگل آن را ناامن می‌دانست، با ورود کاربر به هر سایتی، این برنامه هشدار مربوطه را برای وی ارسال می‌کرد.

Pigeon Transit (2018-2020)

اپلیکیشن حمل و نقل Pigeon Transit با بهره‌گیری از اطلاعات جمع‌سپاری درباره تاخیرها، حجم تراکم جمعیت در قطارها، خرابی پله‌برقی‌ها، سرگرمی‌های زنده و شرایط ناامن و غیر بهداشتی اطلاع‌رسانی می‌کرد.

Shoelace (2019-2020)

اپلیکیشن Shoelace به معرفی و آشنایی با فعالیت‌های گروهی مورد علاقه کاربران کمک می‌کرد.

Neighbourly (2018-2020)

اپلیکیشن تلفن همراه Neighbourly به کاربران کمک می‌کرد تا با طرح پرسش‌هایی از سایر ساکنان منطقه مسکونی خود بتوانند درباره خدمات و امکانات محلی اطلاعات کسب کنند.

Material Theme Editor (2018-2020)

افزونه Material Theme Editor برای اپلیکیشن Sketch در نظر گرفته شده و به کاربران اجازه می‌داد تا یک سیستم طراحی مبتنی بر اجسام را برای اپلیکیشن خود ایجاد کنند.

One Today (2013-2020)

اپلیکیشن One Today برنامه‌ای بود که به کاربران امکان می‌داد یک دلار به سازمان‌های مختلف کمک کنند و در عین حال، با نحوه استفاده از کمک‌های مالی خود آشنایی یابند.

Androidify (2011-2020)

این اپلیکیشن ایجاد یک آواتار اندروید اختصاصی را برای کاربران امکان‌پذیر می‌کرد.

Field Trip (2012-2020)

اپلیکیشن تلفن همراه Field Trip با استفاده از روش ارجاع متقابل منابع مختلف به عنوان یک راهنمای تور مجازی عمل کرده و اطلاعات مورد علاقه کاربران را در اختیار آن‌ها قرار می‌داد.

Game Builder (2019-2019)

این محیط بازی چند نفره و سه بعدی، ایجاد بازی‌های جدید را بدون نیاز به تجربه کدنویسی امکان‌پذیر می‌کرد.

Datally (2017-2019)

اپلیکیشن هوشمند Datally که در ابتدا با نام Triangle شناخته می‌شد به کاربران کمک می‌کرد اطلاعات تلفن‌های همراه خود را ذخیره‌سازی و مدیریت کرده و در صورت تمایل به اشتراک بگذارند.

YouTube for Nintendo 3DS (2013-2019)

اپلیکیشن‌های YouTube for Nintendo 3DS, 2DS و ۳DS جدید به کاربران اجازه می‌دادند تا ویدیوهای YouTube را بر روی کنسول‌های قابل حمل بازی پخش کنند.

Google Trips (2016-2019)

این اپلیکیشن تلفن همراه، رزرواسیون پرواز، هتل، اتومبیل، رستوران و در مجموع، برنامه‌ریزی برای سفرهای آتی را برای کاربران امکان‌پذیر کرده و اطلاعات مختصری درباره مقصد سفر کاربران را از طریق ایمیل در اختیار آن‌ها قرار می‌داد.

Blog Compass (2018-2019)

این ابزار مدیریت بلاگ با WordPress و Blogger ادغام شده و تنها در دسترس کشور هندوستان قرار داشت.

Areo (2017-2019)

این اپلیکیشن تلفن همراه، سفارش غذا از رستوران را برای کاربران حاضر در بنگلور، بمبئی، دهلی، گورگان و پونا امکان‌پذیر می‌کرد. به علاوه، برنامه‌ریزی قرارهای ملاقات با کارشناسان خدمات و تاسیسات محلی نیز با استفاده از این اپلیکیشن ممکن بود.

Google News & Weather (2016-2018)

این اپلیکیشن گردآوری اخبار بر روی سیستم عامل‌های Android و iOS در دسترس بود.

Reply (2018-2018)

این اپلیکیشن تلفن همراه، ارائه پاسخ‌های هوشمند و از پیش تعیین شده را در مکالمات اپلیکیشن‌های پیام‌رسان امکان‌پذیر می‌کرد.

Google Play Newsstand (2013-2018)

سرویس گردآورنده اخبار Google Play Newsstand درست مانند یک دکه دیجیتالی روزنامه‌فروشی عمل می‌کرد.

Gesture Search (2010-2017)

اپلیکیشن Google Gesture Search به کاربران این امکان را می‌داد تا با کشیدن حروف یا اعداد بر روی صفحه نمایش‌گر گوشی همراه خود، مخاطبان، تماس‌ها، اپلیکیشن‌ها، تنظیمات، موسیقی و نشانک‌های مورد نظر خود را جستجو کنند.

Pixate (2012-2016)

پلت‌فرم Pixate، بستر مناسبی برای ایجاد انیمیشن‌ها و تعاملات پیچیده بود. این پلت‌فرم، مقایسه طراحی‌های کاربران با نمونه‌های طبیعی اولیه و اصلاح آن‌ها را در سیسستم عامل‌های iOS و Android امکان‌پذیر می‌کرد.

MyTracks (2015-2016)

اپلیکیشن MyTracks یک برنامه ردیابی GPS برای سیستم عامل Android بود که ارزیابی مسیر، مسافت و ارتفاع را برای کاربران امکان‌پذیر می‌کرد.

uWeave (2015-2016)

در اصل، uWeave یا micro weave را می‌توان به عنوان پیاده‌سازی پروتکل Weave به حساب آورد که برای استفاده در دستگاه‌های مبتنی بر میکروکنترلر به‌کار می‌رفت.

Timeful (2012-2015)

اپلیکیشن Timeful یک برنامه فهرست وظایف و تقویم بود که برای سیستم عامل iOS طراحی شده و مدیریت بهینه زمان را برای کاربران امکان‌پذیر می‌کرد.

Word Lens (2010-2015)

این یک اپلیکیشن ترجمه مبتنی بر واقعیت افزوده بود که با بهره‌گیری از دوربین تلفن همراه و سایر دستگاه‌های هوشمند مشابه، بدون اتصال به اینترنت، متن‌های نوشته شده به زبان‌های مختلف را اسکن، شناسایی و ترجمه می‌کرد. این فناوری بعدها با Google Translate ترکیب شد.

Quickoffice (2013-2014)

اپلیکیشن Quickoffice، امکان مشاهده، ایجاد و ویرایش اسناد، ارائه‌ها و صفحات گسترده را برای کاربران تلفن‌های همراه فراهم می کرد.

Google Currents (2011-2013)

اپلیکیشن مجله اجتماعی Google Currents جایگزینی برای Google Play Newsstand به حساب می‌آمد.

Sparrow (2011-2012)

این کلاینت ایمیل برای سیستم عامل‌های iOS و OS X طراحی شده بود.

دلایل عدم موفقیت این محصولات چیست؟

بعید است فردی بتواند مجموعه متعهد، عظیم و توانمندی نظیر گوگل را به بی‌کفایتی و بی‌تدبیری متهم کند. بنابراین، می‌توان گفت که حتی بزرگ‌ترین و سخت‌کوش‌ترین سازمان‌ها هم نمی‌توانند در همه موارد عملکرد موفقیت‌آمیزی داشته باشند. شاید اصلی‌ترین دلایل عدم موفقیت محصولات یاد شده را بتوان چنین نام برد:

کمبود قدرت تصور
کمبود منابع
عدم بصیرت
عدم تمرکز
کافی نبودن تلاش

سخن آخر

از آن چه گفته شد می‌توان نتیجه گرفت، در جهان متغیر کنونی، بقا و موفقیت در عرصه رقابت نیازمند هدف‌گذاری دقیق، شناخت فرصت‌ها، برخورداری از منابع کافی و تمرکز و تلاش بی‌حد و حصر است. به علاوه، پذیرش شکست و دلسرد نشدن از مهم‌ترین عواملی است که به افراد و سازمان‌ها کمک می‌کند تا تجربیات ارزشمندی را گردآوری کرده و در فرآیندهای آتی از آن‌ها بهره جویند.